Thursday, May 29, 2008

venting

Sorry english readers, but now will follow a dutch venting post to get rid of my frustrations. Just the situation with my ankle nothing that you will miss.

Grrrrrrrr ^$$#$#^%*%^%$# Ik ben er even helemaal klaar mee. Ik wordt zo moe van de mnsen die vragen hoe het gaat. Wat moet ik daarop zeggen. Gezien de situatie gaat het goed, maar als je de situatie niet meetelt gaat het zwaark.t. Ik kan niks zelf en wat ik wel zelf kan, daar heb ik dan toch weer hulp van iemand anders vor nodig anders kan ik het alsnog niet. De buurvrouw vroeg een paar keer per dag of ze niet even de tijdschriften op moest ruimen en kranten en dergelijke, maar dat is nu iets wat ik zelf kan, maar ja ik heb er dan wel een doos voor nodig en daar moet ik John dan weer voor vragen. Die dan weer boos wordt als ik voor de derde keer om een doos vraag. En dat begrijp ik ook wel, maar ja daar kan ik weer niks aandoen. Van de week belde mijn baas hoe het ging, ik zei goed, maar ja met alles bij elkaar gaat het niet zo heel goed. Pijn in mijn been, maar dan voornamelijk meer bij mijn tenen. Maar mijn voet hebben ze heel goed bekeken en daar is niks te vinden. Woensdag weer naar de chirurg en misschien het nog even over mijn voet hebben. Daar was afgelopen keer weinig over te zeggen, want we gingen gelijk voor de foto en daarna werd er alleen maar gezegd dat de operatie kwam en eigenlijk geen tijd om over mijn voet te klagen of er iets over te zeggen. Is ook een zorg voor me. Is het straks niet zo dat als ik er iets over zeg ik straks daar ook weer een operatie voor moet krijgen, want ik heb die operaties naar 2 keer ook wel gehad. Mijn man zei net ook al zo vrolijk en dan kom je woensdag bij de chirurg en dan zegt hij weer we zullen eens kijken wanneer er een plekje vrij is op de OK (grrrrrrrrrrrrr).
Om het kort te zeggen ben ik er dus even helemaal klaar mee en ik heb pas 1 van de 6 weken gehad. En het is dus meer de vraag Hoe gaat het ermee? waar ik moeite mee heb wat ik dan eigenlijk moet zeggen. Kijken hoe het gezien de situatie gaat of hoe ik me gewoon echt voel.
Morgen komt mijn baas op bezoek of ik misschien wat kan werken als ze mij halen en brengen. Nou kan ik op het werk volgens mij ook weinig beginnen. Ik denk alleen computerwerkzaamheden en die kan ik net zo goed hier doen en dan zit ik ook lekkerder.

11 comments:

Anonymous said...

Hi Judith, ik vraag maar niks, 'k wens je alleen erg véél sterkte!

Anonymous said...

't Wordt nog een zware dobber. Ik kan alleen maar duimen dat het goed vooruit gaat.

Carolien said...

Sterkte ermee en beterschap!

Groetjes, Carolien

dutchcomfort said...

Je hebt het er lekker even uit gegooid en nu gewoon zeggen dat het K gaat als mensen dat aan je vragen! Dus heel veel sterkte en ik hoop dat de pijn over gaat!

Marie-Thérèse said...

Hallo Judith, ik vraag ook niks hoor en wens je erg veel sterkte. Groetjes uit Parijs.

Annelies said...

Zeg gewoon dat het niet goed gaat. Dat je je soms erg rot voelt en dat het totaal geen zin heeft om op je werk te zitten.
Zorg voor voldoende grrrrrr-momenten.

Sandra said...

Pff ik zal maar niet vragen hoe het met je gaat... wat een ellende zeg. Misschien heb je wat afleiding nodig, waarom bestel je ook geen lockmachine. Hij is echt geweldig joh en zo goedkoop. Ik heb een Lewenstein 700, hier te koop:
http://www.matri.nl/naaimachine-lockmachine-aanbieding.html
Met instructie-dvd, kan je lekker met je been omhoog kijken hoe die werkt..
Nou ik hoop dat het snel weer beter met je gaat. Sterkte ermee he, als ik wat voor je kan doen hoor ik het, he.

Groetjes, Sandra

Beth said...

Judith,
I hope the pain and frustration subside more and more each day and you can use your ankle normally once again.

I love reading your blog. Your quilts are just stunning and your stitching is beautiful.

At least you don't have to be able to walk in order to stitch!

Hugs,
Beth

Sharon said...

I didn't understand your comments, but I do want to send you a big hug and my wishes for a speedy recovery!! :) I enjoy seeing your beautiful work!!!!

Anonymous said...

lieve meid, we kennen elkaar niet maar kan alleen zeggen dat ik je frustraties HEEL GOED snap. je bent liever onafhankelijk en wilt vooruit. blijf vooral de dingen uitspreken, en laat je niet op die tafel leggen VOORDAT je een gesprek hebt gehad. heel veel sterkte!!!

Anonymous said...

Hé gossie toch, wilde dat ik je even kon op komen vrolijken. Het is ook niet niks wat je overkomen is hoor! Kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk het is om niks te kunnen en bijna alles te moeten vragen. Gooi het er maar uit hoor, is 't beste wat je doen kan. Sterkte, denk aan je, groetjes, Marjolein.(p.s. blok 2 van leannes' house is bijna af !!)